Welcome!
Από μικρή είχα μια τεράστια αγάπη για την μόδα, ιδιαίτερα στα make up! Σαν μικρό παιδάκι τα ρούχα που φορούσα τα διάλεγε η μαμά (σαν όλους μας!) και παρόλα τα λίγα χρήματα που είχε και την μικρή ντουλάπα που μοιραζόμουν με την αδελφή μου, φρόντιζε έτσι ώστε και οι δυο μας να ντυνόμαστε σαν δυο μικρές πριγκίπισσες, που πάντοτε εντυπωσίαζαν τους γύρο τους.
.
Εγώ με την αδελφή μου ήμασταν και ακόμη είμαστε δυο πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες και από μικρές η μητέρα μου φρόντιζε η κάθε μια να ντύνετε ανάλογα με τις δικές της προτιμήσεις, δεν μας περιόριζε ποτέ στο τι μπορούμε να φορέσουμε. Εγώ χαμένη μέσα στις ροζ αποχρώσεις και η αδελφή μου χαμένη στα μπλε. Εγώ προτιμούσα τα makeup και αυτή το εργαστήριο του bob the builder. Ο πατέρας μου ήταν αυτός που μπορώ να πω έβαζε κάποιους περιορισμούς! (περιορισμούς που αποδείχτηκαν από τα πιο σωστά μαθήματα, που έμαθα μέχρι σήμερα.) μου έμαθε την έννοια της σεμνότητας από μικρή μου έλεγε ότι αν θες να εντυπωσιάσεις κάποιον και να ξεχωρίζεις, δεν χρειάζεται να βγάλεις όλα σου τα ρούχα, να αφήσεις τον χαρακτήρα σου να το κάνει.
Για δες, από μικρή είχα προσωπική κομμώτρια.
Αργότερα μπήκα και στην φάση που ήθελα να μάθω για τα makeup και η μητέρα μου δεν μου το αρνήθηκε, με άφηνε να πειραματίζομαι για ώρες με τα λίγα makeup της , φτάνει να της ζητούσα την άδεια πρώτα (κάτι που δεν έκανα και πολύ και μετά άκουγα φωνές!). Θυμάμαι ακόμη την πρώτη φορά που πείρα στα κρυφά την παλέτα YSL στο σχολειό για την μέρα της σχολικής φωτογραφίας, πρέπει να ήμουν κάπου στα 11 -12 . Εκείνη η μέρα δεν κύλισε καλά για την παλέτα μιας και καταστράφηκε, όχι όμως από τα δικά μου χέρια. Βλέπετε μια συμμαθήτρια μου αποφάσισε να μακιγιάρει τις υπόλοιπες κοπέλες της τάξης. Την έβλεπα να κρατά το πινέλο της μαμάς και να βάζει ανεξέλεγκτα την ροζ σκιά πάνω στα μάτια των κοριτσιών. Έβλεπα το λάθος, την τσαπατσούλικη δουλεία που έκανε αλλά ένιωθα ανίσχυρη να το πω, να κάνω ότι κάνει αυτή αλλά με τον σωστό τρόπο. Αυτή η στιγμή πιστεύω ήταν η πραγματική αρχή του ταξιδίου μου στον κόσμο των makeup. Το συμβάν αυτό με ώθησε στο να εξερευνήσω τον κόσμο αυτό, να μάθω όσα πιο πολλά μπορώ έτσι ώστε την επόμενη φορά να μην ξανανιώσω ανίσχυρη και ανίκανη.
Η αγαπημένη μου φωτογραφία από την φωτογράφιση
για το Valentine competition του lookbook!
Σαν μεγάλωνα, πολλά πράγματα άλλαξαν. Αρχικά οι αποφάσεις για το τι θα φορέσω πλέον ήταν ολοκληρωτικά δίκες μου, πλέον είχα στην κατοχή μου περισσότερα παπούτσια από αυτά που είχα σαν παιδάκι, η συλλογή μου με τα makeup συνεχώς αυξανόταν και η ντουλάπα μου, αχχ! Η αγαπημένη μου ντουλάπα που μεγάλωσε μαζί με έμενα. Μαζί όμως με έμενα μεγάλωσε και ο αριθμός στην ζυγαριά, μεγάλωσαν και οι ανασφάλειες μου, τα προβλήματα μου.
Τώρα πλέον σαν ένας νέος ενήλικας, κοιτάζω πίσω και βλέπω όλα τα παθήματα και όλα τα μαθήματα που με δίδαξε η ζωή μέχρι σήμερα, οι πολλές περιπέτειες με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα, μου διδάξαν όσα ξέρω. Δεν λέω τα ξέρω όλα αλλά προσπαθώ να μάθω όσα περισσότερα μπορώ. Μέσα από αυτό του blog, το πρώτο blog που γραφώ στα ελληνικά, μπορώ να μοιραστώ όσα ήδη ξέρω, όσα θα μάθω και όσα θα πάθω.
